Амьдралын галзуу хулгана хурдан удаан, хүчтэй зөөлөн явсаар нэг л мэдэхэд намрын шаргал өдрүүд шувтрах шатандаа оржээ.
Эргэж олдохгүй үнэт мөчүүдээ хэрхэн өнгөрүүлж байгаагаа үе үе дүгнэж боддог л биз дээ?
Миний хувьд айхтар хийсэн бүтээсэн байхгүй ч хийж бүтээж яваа, хийж бүтээхийг хичээж яваа хэн нэгнийг дэмжихэд чөлөөт цагаа зарцуулах зорилготой амьдарч байна.
Гэтэл сайны хажуугаар саар гэгчээр эргэн тойронд өөрийнхаа хувцасыг угаахаас илүү давж хийсэн зүйлгүй хэрнээ бүдрээд ч болтугай бусдад хэрэгтэй зүйл хийж яваа нэгнээ гаднаас нь хараад шүүмжлэгчийн "ажил" хийгчид бас олон байх юм аа.
Амаараа хэн нэгний хийж буйг шүүх хамгийн амархан ажил шиг санагддаг.
Харин нэг ч гэсэн үйл ажиллагаа зохион байгуулаад ганц ч гэсэн хүнд туслах ажил хийх бол тийм амар биш.
Монголчуудын маань хөгжихгүй байгаа нэгэн том шалтгаан бол нэгийгээ дэмжиж чаддаггүй, аминчхан бөгөөд өчүүхэн бодол мөнөөсөө мөн.
Заавал хар бараан талыг нь олж харахаасаа өмнө би энэ үйлсэд хэрхэн тусалж чадах вэ гэдгээ боддог, тэр чинээгээрээ гар биеэрээ оролцдог байхад их зүйлс өөрчлөгдөх юмсан.
Жишээ нь Оюунгэрэл эгчийн санаачлаад байгаа "жорлонгоо өөрчилье" гээд төсөл байна аа даа? Уг нь бол монголд, монголчуудын амьдралд их хэрэгтэй төсөл юм билээ ш дээ. Гэтэл хүмүүс их хуралд дэвшихээ бэлдэж байна, мөнгө олж байна гэх мэтчилэн заавал нэг сөрөг талыг нь олж хараад нөгөө ганц чадах амаараа шүүмжлэх жишээний.
Хэдэн төгрөг нэмэрлээд нэг ч гэсэн айлын амьдралыг өөд нь татахад тусалж чадахгүй бол дуугүй л бай л даа.
Саяхан бас "Олуулаа" -гийнхан монголд дахь орлого багатай айлуудын хүүхүдүүдийг машины суудалтай болгох сайхан төслийг амжилттай зохион байгууллаа.
Гэтэл зарим хүмүүс ганц хуучин суудлаа хандивлачихаж чадахгүй байж бас л шүүмжлээстэй.
Хэрэгтэй айлдаа очиж байгаа ч юм уу үгүй ч юм уу гэх мэтчилэн яаж ийж байгаад л нэг сөрөг ярих юм олчихсон л явах юм даа.
Монголд угаасаа олон нийтэд одооноос л хөгжиж эхэлж байгаа сэдэв. Нэг ч гэсэн айлд энэ талын аюулгүй байдлын талаарх мэдлэгийг дээшлүүлж байгаа сайхан л үйл хэрэг.
Яагаад хүмүүс өөрөө нэг ч хэрэгтэй зүйлийг хийчих сэтгэл, чадваргүй байж хийж байгаа нэгнээ шүүмжлэх "чадвар" ихтэй байдаг юм бэ?
Дэмжих боломжгүй байж болно. Дэмжих сэтгэлгүй байж болно. Гэхдээ яагаад заавал мууг нь ухаж төнхөж, шүүмжлэхдээ гаргуун байдаг юм бэ?
Сайн үйлсэд оролцох цаг завгүй хэрнээ амаа уралдан нэгнээ шүүмжлэх зав яагаад гаргаад байдаг юм бэ?
Тархины ядуурлаасаа гарцгаая л даа. Өөрийнхөө төлөө биш гэхэд үр хүүхэд чинь үлдэх хорвоод нэг ч гэсэн сайн үйл хийж, ганц ч гэсэн хүнд чадахаараа тус болж амьдарцгаая л даа.
