Арвайхээрийнхэн

Оюутан нас, ээж болсон үе, гал халуун дурлалд  шатсан хорин хэдэн нас, амраг ханиа олж, хуримласан мөч гээд хүний амьдралд сайхан жилүүд бий. Түүн дотроос хүүхэд насандаа эргээд нэг очихсон гэж би мөрөөддөг. Тэр дундаа 5-10 насны үедээ очихсон гэж хүсдэг.

Үсрэх резин ирж үү үгүй юуг "Давхар дэлгүүр"-ээс  шалгачихаад, театрын нэг давхарын цонхоор жүжгийн хувцас хэрэглэл харан шохоорхож, холбоон дээр очиж хотод байгаа эгчтэйгээ ярьчихаад, Онги ресторанаар дайрч ахаараа боржоом авахуулж уучихаад, 48 орж хоёр Докогийнд очиж тоглодог байсан хүүхэд насандаа эргээд нэг очвол мөн сайхан аа.

Арвайхээрийн 1-р 10 жил! Хүүхэд насны 2 дахь гэр минь болж явсан 4 давхар цагаан байшин. Тэндээс би анхны гэсэн олон зүйлээ олж авсан. Анхны А үсэг, анхны найз, анхны цасан бүжиг, анхны шохоорхол, анхны хайрын захиа...

Нэг сонин баримт дурьдая гэж бодлоо. Ойрд энүүгээр бороо ус ихтэй өдрүүд үргэлжилж байгаа билээ. Бороотой өдрийг "тохиолдуулан" манай ажлынхны тал хагас нь оффист ирэхгүй нь Силикон Валлигийн бас нэгэн мода гэлтэй. Би ч дутсангүй гэртээ өнжиж ганц нэг ажил амжуулаад хажуугаар нь блогийнхоо талаар статистик сонирхож суутал миний уншигчдын нэлээд хувь нь манай нутгийн хүмүүс байдгийг олж мэдээд өөрийн эрхгүй сэтгэл огшоод ирэв. Ээж яваад удаа ч үгүй байсныг хэлэх үү нулимсаа дуугүйхэн урсгаад авав.

Нутгаа үгүйлж шимширч суусан сэтгэлийг минь мэдэрсэн үү гэлтэй анхны найз охин маань ("эмэгтэй Тогооч багшийн охин Доко шүү дээ"гээд хэлвэл нутгийнхан бол андахгүй) өчигдөр чатаар ороод ирэв. Бас л блогийн минь буян. Угийн ухаантай, нухацтай, боловсрол өндөртэй найз маань блогийг минь тоож сайшаасан байв. За тэр магттаал сайшаал ч яахав. Цаана чинь Форбес хүртэл сонирхоод мундаг сунадаг юманд нэр дэвшүүлээд байна. Монголын Форбес шүү. Буруу юм түгээв Самдан, Цоодолуудаа.

Бид хоёр нэгдүгээр ангисаа нэг ангид орж, чухам яагаад ч юм нэг мэдэхэд үй зайгүй найзууд болсон байж билээ. Найз гэдэг ертөнцтэй хамтдаа танилцаж, нөхөрлөсөн хоёр доо.

Би яахав өөрөө мэдэлгүй хүн гомдоодог "алдартай" тул найзыгаа хэзээ хойно юунаас ч юм (би өөрөө ч одоо хүртэл шалтгааныг нь мэддэггүй) болоод гомдоочихсон юм шиг байгаа юм. Тэгээд хэсэг холбоо тасраад хэдэн жилийн өмнөөс нэгнийхээ сургийг гаргасан түүхтэй.

Миний санахаар би имейл хаягийг нь нөгөө Докогоос (Чинбат багшийн охин шүү дээ гээд хэлвэл нутгийнхан андахгүй) олоод хэд хэдэн удаа "гомдоосон бол уучлаарай" гээд бичиж байсан юмдаг. Энэ хоёр дахь Доко бол бас миний сайн найз. Азаар бид хоёр холбоогоо таслалгүй өдий хүрсэн найз охид.

За эргээд эхний Докогийн тухай. Бид хоёрын үерхэл их л гоё байсан санагддаг. Олон дурсамж дотроос хамгийн тодоор үлдсэн нэгэн жишээг дурьдахгүй өнгөрөх аргагүй.

Би удалгүй дунд ангид орохын өмнөхөн хот руу шилжлээ. Тэр үед юун FB, имейл байх вэ дээ. 1994 оны тухай яриад байгаам ш дээ. Гэхдээ л тухайн үедээ мундаг соёлтой охид. Захидлаар харилцахыг ч нэг үзүүлж өгсөн дөө. Долоо хоногт хэдэн ч захиа бичдэг байсан юм. Хэдэн жил захиагаар харилцсаны дараа алимны цаасан хайрцаг лав элбэг дүүрсэн санагдаж байна.

Хэзээ хойно ингээд миний нутгийнхан сэтгэлийн засал болсон өчүүхэн блогийг минь дэмжиж, намайг урмаар мялаана гэж зүүдэлсэнгүй явжээ.

Дэггүй, гэнэн, цагаахан хүүхэд нас минь Арвайхээрт хоцорчээ. Эргээд ганцхан өдөр хүүхэд насандаа очихсон.

Холбоотой бичлэгийг  Эндээс