Tuesday, December 2, 2014

"Гэртээ суудаг ээж буюу миний шинэ мэргэжил"-ийн үргэлжлэл "Өөртөө баяр хүргэнэ ээ"

Бороотой өдрүүд эхэлж цэцэрлэгт хүрээлэн, тоглоомын талбайгаар явах ажил багасав. Номын сан, дотор байдаг тоглоомын газруудаар хэсэг зугаалж гэртээ суудаг аавуудтай найзаллаа. Ээжүүдийг бодвол тэд их шударга юм. "Өө, манай эхнэр гэртээ 3 сараас дээш сууж чадахгүй, уйдаад байна гээд ажилдаа орсон. Нээрээ хүүхэд харах ажил хэцүү юм гээч" гэж ирээд л сайхан илэн далангүй ярьж хөөрөх нь хөгжилтэй. 

Монголд олгогддог 2 жилийн хугацаатай харьцуулахад энэ улсад жирэмсний амралт тун богино. Байгалийн замаар төрвөл 6 долоо хоног, хагалгаагаар төрвөл 8 долоо хоногийн дараа ажилдаа орохгүй бол хуулийн дагуу ажлын байр нь байхгүй болдог. Дээрээс нь нялх хүүхэдтэйгээ өнгөрөөх цаг гэж улсаас 6 долоо хоног өгнө. Ингээд бодохоор дээд тал нь 3,5 сарын дараа ажилдаа орохгүй бол дуусаа. 

Хүүхдээ хоёр нас хүртэл харна гэдэгтээ ямар ч байсан би хүрлээ. Үүнийг далимдуулан, хүүхдээ нэг нас, хоёр нас хүртэл өөр ажил хийлгүй зөвхөн "хүүхэд харах" ажил хийсэн ээж бас аавуудад баяр хүргэх гэсэн юм. Энэ бол хүнээс гарах том тэвчээр бөгөөд нөгөө манай "гялалзуур" найзын хэлсэнээр ирээдүйдээ оруулж буй томоохон хөрөнгө оруулалт юм.

Ажил төрөлдөө шамдан амжиргаагаа амжуулж яваа эгчийн минь буруу ч гэж юу байхав. Гэхдээ энэ завшааныг ашиглаад хоёр хүүгээ бөмбийтөл дулаалан, хөөрхөн өсгөж буй нэгэн хүргэн ахдаа бас баяр хүргэе. Нас ойролцоо хоёрын хоёр бага насны хүүхдийг ганцаараа асран хүмүүжүүлэх аав байгааг бас магтахгүй өнгөрч болохгүй шүү. 

НүүрНомын Шерил Сандберг "хүүхэдтэй болсоны дараа над шиг л ажилтай биш бол ажилдаа эргэж орох нь утгагүй хэрэг" гэсэн маягтай үг хэлсэн байдаг.

Би ажилдаа богино хугацааны дараа эргэж орсон ажилтай ээжүүдийг буруутгаж байгаа хэрэг биш л дээ. 

Кареерь, ажил, нийгмийн амьдрал,  олох орлогоо орхигдуулан хүүхдээ нэгдүгээрт сонгосон над мэтийн хүмүүст урам өгч, үнэн үгийг бусдад хүргэх гэсэн юм. Өөрийн биеэр туулсан би тэднийгээ өмөөрч дуугарахгүй юм бол блогтой байсны хэрэг юусан билээ.

Сүүлийн өдрүүдэд хүүхдээ орхин яаж ажилд явна аа гэхтэй зэрэгцэн ажлын ярилцлагуудыг хэрхэн давна аа гэсэн түгшүүр бөмбөрдөнө. Гэсэн ч аливаа зүйлд цаг хугацаа гэж байдагт би итгэдэг. Миний "цалинтай ажил" эхлүүлэх хугацаа ирсэн бололтой. 




No comments:

Post a Comment