Monday, March 23, 2015

Би ер нь муу хүн буюу ээжийгээ явуулмааргүй байна

Хайртай, дотно хүмүүсээ гомдоодог, хийсэн алдаа ихтэй, хэлсэн амнаасаа ч буцдаг олиггүй этгээдүүдийн нэг бол би. Зөвдүү мэссежийг тараах гэж зорьж яваа болохоос би ер нь өөрөө тийм сайн хүн биш.

Хүмүүс намайг ээжийгээ аялуулж сайхан юм үзүүлж яваа сайн охин гэж эндүүрэх нь бий. Яг үнэндээ би ээжийгээ бүтэн нэг өдөр ч жаргааж чадаагүй л явна. 

Эхний жил ижийгээ ирэхэд "юм үзүүлнэ" гэдэг нэрийдлээр хэдэн тийш ядартал авч давхиад цагийн зөрүүг нь ч гаргалгүй үдсэн. Хоёр дахь жил ирэхэд нь орчлон дээр ганцаараа жирэмсэлсэн мэт ээжээрээ асруулж, хоол цай зөөлгөөд таарсан, дараа жил ирэхэд нь төрлөө гэж ямбалан цоо нялх хүүхдээ томруулж аваад буцаасан, саналаа барилаа, хурдан ир гэж ятгасаар дахин авчрирч хагас цагаар хүүхдээ өсгүүлж, гэр зуурын ажилд зарж "ачийг" нь хариулж байгаа хүн бол би мөн. 

Охин хүртэл миний ээжийг "ижээ наашир даа" гэж зоргоороо дуудан нэг харахад амны халхавч /bib/ зүүлгэчихсэн тоглоомон халбагаар хооллож байх эсвэл ижийг минь баахан зөөлөн тоглоомтой зэрэгцүүлэн суулгачихаад тоглоомон чагнуураар чагнаж суух ... 

Жил бүр ээжийг явсаны дараа чимээгүй, хоосон өдрүүд хэсэг үргэлжилдэг. Нөхөр маань хүртэл эзэнгүй оргиод эвгүй юм гэдэгсэн. Охин одоо том болсон болохоор эмээ буюу "ижээ" гээ нэхээд санахын сонин ертөнцийг мэдэрч эхлэх байхдаа. Энэ жил ээжийгээ явуулмааргүй байна. 

Wednesday, March 11, 2015

Буузгүй цагаан сар, мартагдсан март, монгол дуугүй машин буюу манайд Монголын соёлын өдрүүд үргэлжилж байна

Хүний төлөө төрсөн мэт нэгэн найз охин бий. Зөөлөн ааш зан, тусархаг сэтгэлтэйгээрээ миний нэг эгчийг үргэлж санагдуулна. Тэр хоер л эгч дүү баймаар. 

Найз охин бид хоерын хүүхдүүд жил дараалж төрсөн дэрсхэн хөөрхөн сөөсгөрүүд. Азаар манай хоер ойрхон амьдардагт би олзуурхана. Охид маань бид хоер шиг хүний газар нэгэндээ хань болж өсөх нь гэж цаагуураа бодож буй миний "муу санаа". 

Найзаасаа сайхан монгол дуутай си ди олоод өнгөрсөн 2 хоног башийв. Зарим нэг дууг нь бүтэн бүү хэл тал хүртэл сонсож чадахгүй нулимс аяндаа асгарна. Нутгаасаа хол оршиж, амьдархаар ийм л болчихдог. Тийм болохоор зүрхэлж сонсохгүй, үзэхгүй байсаар, түүндээ нэг л мэдэхэд дасчихдаг. Энэ мэтээр монголоос холддогоо нуухгүй. 

Харин сүүлийн хэдэн жил цагаан сарыг бол тэмдэглэсэн шүү. Сайндаа ч биш ээжийг байгаа болохоор тэр. Шинийн нэгэнтэй ойролцоо хагас, бүтэн сайныг сонгож тэмдэглэнэ. Учир нь зохион байгуулагч, зочид хэн хэн нь ажлын өдөр завгүй. Энэ жил цаг зав муутайгаар хаацайлан \тусалдаг хоёр найз бас завгүй\ бууз ч хийж амжсангүй. Шударга хэлэхэд би залхуу, ажил муутай тул гялалзуулж гав ганцаараа бууз хийнэ гэж байхгүй нь үнэн. Нөхөр бууз хийж чадахгүйн далимаар ямар ч нэмэргүй. Ингээд захиалгаар хийлгэсэн барбикю буюу шарсан махаар ээжийнхээ цагаан сарыг нэг өдөрт багтаагаад төвөггүй тэмдэглэчихэж байгаа юм. Буузгүй л болохоос уламжлалт цагаан сараас дутах зүйлгүй гээд бас онгирно оо. 

Өнгөрсөн хагас бүтэн сайнд ганц нэг хүмүүсээс баярын мэндчилгээ ирэв. Хүүе манайх цагаан сараа аль хэдийн тэмдэлэчихсэн шүү дээ хэмээн хэлэхээр завдтал мартын 8 байдаг байгаа. Энд тэмдэглэдэггүй болохоор үнэхээр санаанд оролгүй өнгөрчихдөг баярын нэг болжээ. Март тэмдэглээгүй нь миний буруу биш Америкийн буруу гэж биеэ өмөөрөв. 

За ингээд өөрийгөө хамгаалаад байвал зөндөө урт жагсаалт болох нь ойлгомжтой боллоо. 

Тэгэнгүүт гялс найзаасаа "монгол дуу"зээлж, охиндоо биелгээ зааж, ээжтэйгээ монгол кино үзэж буй нь энэ. Манайд монгол соёлын өдрүүд үргэлжилж байна...

Үргэлжлэл удахгүй нийтлэгдэнэ. 



Tuesday, March 3, 2015

"Би эхнэр авмаар байна"-ын үргэлжлэл буюу хойшоо биш урагшаа тэмүүлж амьдармаар байна

"Би эхнэр авмаар байна" -ыг нийтэлсэнээс хойш таньдаг танихгүй, найз, уншигч гээд нэлээд олон хүн санал бодлоо хуваалцсан билээ. 
Бүгд л зөв бөгөөд сайхан санаа хэлсэн. Тийм ээ, үнэхээр бидний аав ээжийн үед хүүхэд өсгөхийг өнөө үетэй харьцуулах ч аргагүй. Хэрхэн яаж болгож байсныг бодоход ч итгэмээргүй, бахархмаар, хүндэлмээр. Худаг,  булгаас ус зөөж, гараараа хувцас угаана. Гэтэл одоо аяга тавгаа хүртэл машинд угаачихна. Машин тэргээр орчин үеийн цэцэрлэг сургуульд хүүхдээ зөөх байтугай хажуу айлын тэрээ энээг гуйж хүүхдээ харуулах гэж айл айлын хаалга тогшиж явна. За ингээд ялгааг бичвэл барагдахгүй. 

Би ингэж боддог. Хүн ер нь урагшаа тэмүүлж, дээшээ ахиж амьдрах ёстой гэж... Зөвхөн миний хувийн бодол. Би өнгөрсөнтэй биш өнөөтэй зэрэгцэн алхахыг хүсдэг. 

Товчхондоо би Силикон Валигийн " ажил хийдэг ээж" -ийн жишгээр амьдрах тэмүүлэлтэй. Өөрөөр хэлбэл өнгөрсөнтэй ч биш, өрөөл хэн нэгэнтэй ч биш, өөрийнхөө өмнөх жилүүдтэй өөрийгөө харьцуулан, өөртэйгөө "өрсөлдөж",  өгсөж амьдрах мөрөөдөлтэй нэгэн.