Sunday, May 31, 2015

Номныхоо ачаар багын найзаа олсон нь буюу цаана нь гүн утга бий

Жинхэнэ өвөр түрийдээ орж, өсвөр насаа өнгөрөөсөн багын найз охиноо олоод хичнээн баярласан гээч. 

Хэдэн хаалгана наана цаана амьдарч худгаас ус авалцаж, цасаар байлдаж, эмээгийнх нь амттай хоолноос хуваалцан, охин насны нууцаа сэмхэн дэлгэдэг байсан найзыг минь Оюунтогоо гэдэг. 

Шулуун шударга бас цоглог зан, чанга инээдээрээ адилхан бид хоёр олон жил сайхан үерхээд нэг л мэдэхэд сураг алдарч орхисон хэдий ч найзыгаа олох сэтгэл хэзээ ч арилаагүй. 

Хэдэн сарын өмнө харин найз маань намайг олж мессеж илгээв. Сайн хүнтэй ханилж, хоёр хөөрхөн охины ээж болжээ. Намайг олсон түүх нь маш хөгжилтэй. 

Хадам ээж нь миний номыг худалдаж аваад найзын том охинд бэлэглэжээ. Тэгсэн нөгөө багын найз нь номны хавтсан дээр байсан гэдэг. 

Би огт танихгүй найзын хадам ээжид баярлаж, түүнээр бахархах сэтгэл төрсөөр. 

Өсвөр насанд алхан орж буй ач охиндоо "Туслахыг минь зөвшөөрөөч" номыг авч өгнө гэдэг дэвшил. Ном бичсэний хэрэг бүтлээ гэж санаа минь бүрэн амрав. 

Дээрээс нь насан багын үнэнч найзаа олсон нь бонус байлаа. 

Saturday, May 30, 2015

Хүнээс тусламж авах болохоорооо холбоо барьдагаа болъё оо буюу цэргийн дарга ч байна уу? цэвэрлэгч ч байна уу? ижилхэн ханд

Хэзээнээс л энэ сэдвээр бичихийг бодсоор байсан боловч хувьсгалын тохироо бүрдэхгүй байж байтал дөнгөж сая ийм явдал болсон тул зориуд зав гарган бичих гэж буй нь энэ. 

Ээж минь надад үргэлж хүнтэй эвтэй яв, хэн нэгэнтэй зөвхөн өөрийнхөө хэрэг болсон үед хандах муухай байдаг юм шүү, үргэлж холбогдоод байхгүй ч үе үе ч болохноо мэндийн зөрөөтэй яв гэж захидаг юм. 

Цэвэрлэгч ч байна уу? Цэргийн дарга ч байна уу? адилхан мэндэлж, ижилхэн хандахыг сургасан гэр бүлд хүмүүжсэн болохоор би, охиноо ч тийм л хүн болоосой гэж хүсдэг. 

Зөвхөн том, жижиг хэргээ бүтээх гэж биш зүгээр л сэтгэлээсээ хааяа ч болов "сайн байна уу?" гэж мэндэлдэг бол хорвоо дэлхийг өөрийнхөө хэмжээнд чимчихэж байгаатай адил. Өөртөө дүгнэлт хийгээд бодоод үзээрэй. 

Манай ажлын Рамон гэж ээжийн минь үеийн Мексик хүн бий. Баярлалаа, сайн уу-гаас өөр англи хэл байхгүй тэрээр аяга таваг цэвэрлэж, хогийн сав султгана. 

Би компанийг үүсгэн байгуулагч Ашу, Рамон хоёртой яг л ижилхэн мэндэлж, адилхан ханддаг. Онгирч байгаа ч юм биш манай нөгөө гурав (Филипп, Коннор, Дан) надаас суралцаж, Рамоныг тоож мэндэлдэг болсон байна лээ. 

Хүнээрээ байх гэсэн хүсэл минь багахан ч гэсэн ажиллаж байгаад баярлаж л явна. 

Sunday, May 24, 2015

Атаархах нь хаашаа юм хүсэл ихээр төрлөө гэх үү дээ

Дурсамжийн баярын өдрийн улмаас урт амралтын өдөр таарсан долоо хоног болж байгаа билээ. Үүний ачаар Голден Гейт гүүрнээс цааш амьдардаг найзындаа зочлоод ирэв. 

Тэднийх 4 нас өнгөрч яваа нэг хүүтэй. Манай нөхрийн  цөөн хэдэн найзын нэг Коте хэмээх залуу. 

Коте, Шваб хэмээх томоохон банкинд төслийн менежер хийгээд маш олон жил болж байгаа ба эхнэр нь хүүхэдтэй болсоноос хойш гэртээ сууж байгаад саяханаас ажиллаж эхэлсэн юм. Хэдийгээр цаг гарангийн зайтай газар амьдардагч тус бүрийн ажил амьдралтай хүмүүс тул бид тэр бүр уулзаад байхгүй. Коте, манай нөхөр хоёр спортын тэмцээнд хааяа хамт явдаг тул Адри бид хоёроос арай олон уулзана. Гэхдээ Адритай мессеж үргэлж нисгэх тул ямар ч байсан огт уулзаагүйгээс дээр. 

Ерөнхийдөө бидний амьдралд төстэй, нийтлэг зүйл олон тул бусад найз нараас арай илүү дотно. 

Харин тэднийх Сан Рафаель хэмээх үзэсгэлэнт байгальтай хотод байшин худалдаж авсанаараа арай өөр. 

Коте усан онгоцны зогсоол хүртэл дугуйгаар явна. Өдөр бүр усан онгоцоор аялж ажилдаа явах түүнд атаархахгүй байхын аргагүй. Аялал жуулчид л усан онгоцоор аялж Сан Францискогийн үзэсгэлэнт бахддаг бус уу. Тиймээс, угийн Санд хайртай надад атаархах сэтгэл төрөх нь аргагүй биз дээ. 

Байшинтай айлын хувийн тоглоомын талбайд ухаангүй тоглох үрээ хараад өөрийн эрхгүй хурдхан шиг байшин авч охиноо тоглуулах хувийн талбайтай болохсон гэдэг хүсэл хэдэн цаг оволзсоноо нуугаад ч яах билээ. 


Манай амьдардаг хотод үл хөдлөх хөрөнгө нэлээд өндөр үнэтэй. Байшингууд сая доллараас эхэлнэ. 


Би бодож байна. Хүүхэд хэрүүл хараал, зодоон цохион, аливаа хүчирхийлэлгүй л бол том байшинд хувийн тоглоомын талбайтай өснө үү ? нийтийн байранд олонтой тоглоомын талбай хуваалцаж амьдарна уу ? ялгаагүй биз дээ? 

Очоод тоглох, хувийн байшинтай найзтай байгаа нь харин сайхан хэрэг биш үү? 

Маргааш баярын амралттай өдөр ч гэлээ би гэрээсээ хэдэн цаг ажиллана. Цаанаа бас учиртай...Цаг нь болохоор бүтэж л таараа. 

Бүжээ биш Бүжин, Энэрэл биш Энэрлэн

Миний охины нэрийг Бүжин гэдэг. Хүмүүс ихэвчлэн (заримдаа би ч хүртэл) Бүжээ гэж дуудаж, бичнэ. Бүжээ гэхээр шал өөр нэртэй болчихож байгаа юм. 

Нэрэнд их учир бий гэж би боддог. Тухайн хүн нэрээ юу гэж дуудуулах хүсэлтэй байгааг нь бусад хүмүүс хүндлэх учиртай. 

Миний Tess болсонд 2 шалтгаан бий. Монгол нэрийг маань цэвэр дуудаж чадах хүн энд огт байхгүй. Тэр ч байтугай монголд зөв дуудах хүн цөөхөн байлаа. Цэрэннямаа гэдэг нэрийг Цэрэнням гээд "аа" -г нь орхиход л бүтэн утгаа алдахаас гадна сонсголонгүй болж надад таалагдахаа больдог. 

Дараагийн шалтгаан нь хүүхэд байхдаа олсон санаа тул одоо бодоход инээдэмтэй.  "Working girl" нэртэй кинотой холбоотой. 

Өнгөрсөн долоо хоногт би охинд маань сайн сургууль олж өгсөн сайхан сэтгэлтэй монгол охинд илгээмж явуулахдаа хүүхдийнх нь нэрийг буруу бичсэн байснаа хожимдож мэдээд санаа хичнээн зовов оо. Үүгээр дамжуулан уучлалт хүслээ. Энэрлэнг Энэрэл гэж бичээд явуулжээ. Намайг уучлаарай. 

Хүний нэрийг бичихдээ, дуудахдаа бодолтой хандаж байя л гэсэн бяцхан санааг хүргэх гэсэн юм. 

За ингээд хувцас хатаагчны сэрүүлэг ч дуугарлаа амжуулах ажил их тул түр баяртай. 


Thursday, May 21, 2015

Амьдралыг минь чимэглэсэн та нартаа баярлалаа

Өглөө бяцхан охин, хүүгээ сургууль цэцэрлэгт нь хүргэж өгчихөөд ажилдаа явах замд зүрх түрхэн зуур живчихэж байгаа ч юм шиг, цээжин дотор нэг юм тээглээд ч байгаа мэт хачин этгээд, өр эмтрэм сэтгэгдэл төрдөг хүн байна уу? 

Охин маань уйлж унжихгүй ч өрөвдмөөр нүдээр надруу нэг харчихаад хаалганы цаана хоцрох нь өрөвдмөөр. 

Аль болох хурдан хэмнэлтэй дуу олж сонсох гэж сувгаа сольсоор хурдаа хичнээн нэмэн давхисан ч сэтгэл доторх мэдрэмжээсээ зугтаж чадахгүй байсаар ажилдаа очих нь бий.

Өнөөдөр өөр байлаа. Өглөө гарахын өмнө цахилгаан шуудан, нүүр номоо шалгаж амжсан ба сайхан мэдээ сонсоод цаанаасаа баяр ундарсан өдөр эхэлж байсан тул охиноо хүргэж өгөөд нэг их айхтар санаагаар унасангүй. 

Миний сүүлийн бичлэгийн мөрөөр 2 имейл, 3 нүүрномын мессеж иржээ. Дэлхийн өнцөг буланд байгаа миний уншигчид ээжийг маань тавтай морилж, зугаалахыг урьсан сайхан үгтэй захидлууд байв. 

Монгол хүн үнэхээр зочломтгой, элгэмсүү, сүү шиг цагаан сэтгэлтэй юм аа. 

Үүнээс өмнөхөн Шведэд байдаг нэгэн эмэгтэй уншигч маань гэртээ ирэхийг урьсан мессеж илгээн намайг баярлуулсан удаатайг та бүхэндээ дуулгаагүй санагдана. 

Ер нь бол дэлхийн аль ч хотод очсон алзахгүй болж байна шүү. Цаана чинь би байтугай ээжийг минь урьж байхад. 

Ээж бид хоёр очтол хаа байлаа ч тэдгээр сайхан сэтгэлийн халуун үгс амьдралыг минь чимдэг билээ. 

Та нартаа баярлалаа. 

Tuesday, May 19, 2015

Ээж шигээ цоглог амьдарна аа

Дээр үеийн хүмүүс бие сайтай гээд ярьдаг ер нь үнэн байх шүү. Би ээжийг юм юмаараа гүйцнэ гэж гонж. Одоо сүүлдээ бүр техник технологиор хол хаяулах нь ээ. 

Ээж утсаар ярьж байна : Утас гацаад байхаар нь шинэ модельтой боллоо. Солонгост монголоос хямд юм. Сельфи авах гэсэн гар богинодоод барьдаг төмөр хямдхан байхаар нь Тундемүнээс авчлаа. Надад захих уу? Херагаас сайн гоо сайхны бүтээгдэхүүн гарчихаж өөртөө аваад бэлгэнд нь хумсны будаг өгөх гэхээр нь  уруулын тос болгочихлоо. Зээ дүү чинь загвар нь хуучирсан пүүз өмсөөд байхаар би чамд хэлэлгүй Сан Диегогоос тасарсан Nike пүүз авчихсан шүү. Шваровскийг Улаанбаатар их дэлгүүрт зарж байна миний авсантай адил юм уу очиж үзнэ...

Би: Ээж ээ, зургийн аппарат чинь ажиллахгүй байгаа юм уу? Ээмгээ дэлгүүрт хаячихаа юу? пүүз чинь хуучраагүй байсан биз дээ?

Ээж: за за, вайбардий, фейсдсэн ч яах вэ гээд утсаа тасалчихав. 


Миний ээж Англи, Францаар аялж үзэх юмсан гэж ярьдаг юм. Хөөрхий дөө, залуу сайхан насаа өвчтэй ханиа асарч, өнчин хэдэн хүүхдүүдээ өсгөж өнгөрүүлсэн болохоор өөртөө зориулах цаггүй явсаар өдий хүрсэн нь үнэн. 

Ээж, одоо өөрийгөө орхиж болохгүй. Шинэ юм байвал сураад, сайхан хувцас олдвол өмсөөд, хүссэн газраа аялаад байна шүү. Шанел 5 сүрчигээ бас цацаарай ...  




Monday, May 18, 2015

Өрсөлдөөн ширүүсч, Коннорын компани цэцэглэж эхлэх нь

Гэрээт ажил дуусах хандлага төрөхийн сацуу нэг хүний орон тоо гарах нь зайлшгүй болов. Чухам бид дөрвийн хэнийг сонгох нь оньсого хэвээр. 

Мэдээж Филиппийн байж ядах сэтгэл илт. Хүн бүрийн хуанлиг шалгаж, хэн нь хэнтэй илүү уулзалт хийчих бол гэж харуулдана. 

Даниел эртээс эрт ирж, чадах бүх төрлийн хэрэгтэй хэрэггүй формула зохиож шидэлнэ. Коннор насаар хамгийн бага ч дээд зэргийн ул суурьтай нөхөр тул чимээгүйхэн бүгдийг тандаж аль болох олон асуудал илрүүлж инженерүүдийг хэрхэн сандаргах төлөвлөгөөгөө боловсруулна. Хэдийгээр өөрийнх нь эхлүүлж буй ажил нэлээд төрхөө олж байгаа ч өөрсдийгөө санхүүжүүлж, бусдыг цалинжуултал зай ч бий лай ч бий. Тиймээс түүний хувьд гэрээгээр ч байна уу, түр ч байна уу яаж ийгээд энд хэсэг үлдэх нь чухал. Энэ санаагаа надаас нуугаагүй нь сайшаалтай хэрэг. 

Миний хувьд хаашаа ч эргэсэн алдах зүйл үгүй. Нэгэнт силикон валлид хөлөө оруулаад авсан тул хүсвэл хаа хүртэл ч явах чадалтайгаа өөртөө нотлоод авсан. 

Ингэсгээд дуусгахгүй бол олон юм хамаагүй бичиж болохгүй болсон. Манайхан шинэ бичлэг оруулмагц орчуулах гэж оролддог болоод удаж байна. 

Харин намайг сонговол яах уу? Тэгвэл "Яана аа би Станфордыг төгсөөгүй"-ийн  http://tessbattumur.blogspot.com/2015/04/blog-post_8.html үргэлжлэлийг бичихээс өөр аргагүйд хүрнэ гэсэн үг. 

Юуг хэрхэн хийж чадахаа өнгөрсөн 5 сарын турш харуулсан  тул одоо надад хүлээхээс өөр арга үгүй.

Чин үнэндээ охинтойгоо өнгөрөөх цаг эрс багассан тул эргээд ээжийн ажлаа бүтэн цагаар хийхэд ч бэлэн. 

Friday, May 8, 2015

Pressure is on!

My in-laws, non-Mongolian friends, colleagues, even Mongolian readers have been asking me if there is any chance that I would write in English someday. It's time to release the pressure. Here is my first blog in English. 

I thought I would start with some background of my blog or should I say of me. 

Well, if I wanted I could probably write about big Mongolian topics such as society, economy, mining etc. 

I figured that I should write about small but important things that we forget about because of those big topics. 

I simply write about my real life. But there is always a hidden message to be the right human which is my blog's name "I wish we could stay as real human being" . Let me tell you that it sounds much better in Mongolian. See, here is the first reason that I was not so eager to write in English as it is my second language. I'm not saying that my English isn't very good. To be honest, It's pretty damn good!

Even though, I started blogging a little over a year ago, it's not like I started writing overnight. Writing always has been part of my life ever since I could write words. As a matter of fact I used to write poems when I was 9 years old! 

I write true things with some humor in it. 

Here is the deal. I am not going to promise excellent English prose nor comedy. Some of my articles is not translatable as I write with Mongolian mentality to Mongolian mentality unless you convince me that you have versatile mentality like me. So here, do you notice that I like to brag about myself little? I do that a lot in my writing. I can't help it as I mentioned earlier I write brutal honesty. 

That's about it for today. I almost forgot one thing. I keep it short! 

Are you thinking like eh is that it after waiting so long?  And I hear you are a published author! Hold on to your horses before you judge. Try to accept people for who they are without judgment. 







Sunday, May 3, 2015

Хотын даргыг ээжтэй барьцсан гэх үү, ээжийг хотын даргатай барьцсан гэх үү буюу ардчилалд баярлахаас өөр аргагүй

Эгч ээжийг тосч авч чадалгүй хүргэн ахын найз, солонгос залуу цэцгийн баглаа барьчихсан угтаж гэнэ дээ. Сураг сонсохнээ Улаанбаатар хотын дарга ажлын айлчлал хийгээд эгч юун ээжийг тосож авахдаа мантай завгүй байгаа юм байна. Дээр ээжийг наашаа ирэхэд ч бил үү, цаашаа явахад ч бил үү хотын дарга ирчихсэн таараад эгчтэй чинь тухтай таван үг сольж амжаагүй гэж ээжийн хэлсэн санаанд орлоо

Угийн ажлын "хэнээтэй" манай эгч улсын бөгөөд бусдын ажлыг алдагдуулж ар гэртээ үйлчилнэ ээ л гэдэг ном байхгүй нь ойлгомжтой. Тас хийтэл хэлэхэд эгчийг шинэ ажилд томилогдсоныг сонсоод ашгүй дээ, нэг ч болохноо чадвартай, шударга хүнийг зөв ажилд авч дээ гэж би бодож суусан юм шүү. 

Манайх гэр бүлээрээ цэнхэр хүмүүс. Ардчилалыг дэмждэг, ардчилалд талархдаг цэнхэр тугтангууд гэсэн үг. 

Хэрэв ардчилал ялаагүйсэн бол, Бат-Үүл, Зориг агсан, Элбэгдорж гэх мэтийн хүмүүс монголд эргэлт хийгээгүй бол өнөөдөр миний энд жаргаж суух, ээжийн гадаадаар зугаалж явах юу л бол ... 

Тэгэхээр ээж, Үүл даргатай барьцана уу, хотын дарга ээжтэй барьцаж Солонгост айлчилна уу ёстой падлий чиг алга. 

Ардчилалыг авчрагсадад баярлалаа. 

Хүний тусыг явсан хойно нь буюу хурдан эргээд ирээрэй Гаёунка

Эзэнгүй оргисон онцгүй өглөө байлаа. Нөхөр : Гаёунка, Tg хоёр байхгүй эвгүй юм аа. Баахан илүү боорцог (pancake) хайрчлаа, хаяхаас гээд үглэчихсэн гал тогооны өрөөнд зогсож байна.  Ингэхэд Гаёунка хэзээ ирэх бол гэнэ ээ. Гаёунка гэж Ганхуяг нэрээр нь ээжийг хэлж байгаа юм. Яваад 24 цаг ч болоогүй байхад хэзээ ирэх нь үү гэнэ шүү гэж би инээснээ: чи ээжийг эргэж ирээрэй гэж хэлсэн биз дээ гэж эргүүлэн асуухад "дуртай цагтаа ирээрэй гэсэн" хэмээв. 

Орноосоо өндийх ч хүсэлгүй хэвтсэн намайг нөхөр минь тэврээд Гаёункаг иртэл хоёулаа хичээгээд болгоно оо гэж намайг тайвшруулахыг оролдсон ч бага зэрэг сэтгэл нь эвгүйтсэнээ бүрэн нууж чадсангүй. 

Ээжийн үүрэг манайд асар их. Өглөө бид хоёр сандралдан ажилдаа гарахад охиныг хооллож, хувцаслаад цэцэрлэгт нь хүргэж өгнө. Өдөр гэр орон цэгцэлж цэвэрлээд охинд тусад нь шим тэжээлтэй дуртай хоолыг нь бэлдсэн байна. Охин өвдвөл гэртээ байх ёстой ба мэдээж ээж л тэр том ажлыг үүрнэ. Одоо охин цэцэрлэгт явахгүй өнжих шалтгаан гарвал бид хоёрын хэн нэг нь ажилдаа явахгүй. Ажилдаа явахгүй бол тухайн өдрийн орлого тэг. Шинэ ажил  эхлээд удаагүй тул олон чөлөө авах амаргүй... гэх мэтчилэн олон асуудалд ургана. 

Чин үнэндээ бид хоёр хүүхэдгүй хүмүүс шиг гэртээ яарах зовлонгүй жаргаж байсан улс. Дуртай үедээ кино шийнд явна, төрсөн өдөр, зугаа цэнгэлд хот алгасан очно ... 

Би хүмүүс үдэж ганцаараа үлдэхийн тийм гэх аргагүй зүрх шимшрэм мэдрэмжийг бие сэтгэлдээ шингэтэл амталж хаширчихсан тул зүрхэлж онгоцны буудалд ч явж чадсангүй... Харин тэднийгээ эргээд газардахад тосоод авна аа. 

Ээж ээ, хурдан эргээд ирээрэй. Бид гурав хэцүүдэх нь байна шүү. 

Saturday, May 2, 2015

Амьдралдаа элсэн чихэр нэмж хутгаад, амжиж нар жаргахыг хараад ирлээ

Юуны түрүүнд сүүлчийн бичлэгийн мөрөөр хандсан хүмүүстээ баярлалаа. Үүгээр дамжуулаад нөхөр маань одоохондоо онцын ноцтой өөрчлөлтгүй байгаа. Маргаашнаас эхлээд нэлээд хэдэн эмчийн үзлэгээр орно. Бүгд сайхан мэдээ байна гэдэгт итгэж байна гэдгээ санаа тавьж асуусан та нартаа хариу болгож хэлэх нь зүйтэй гэж бодлоо. 

Хамгийн дотны, хайртай, чухал хүмүүстэйгээ нэг дор сайхан цагийг хамтдаа өнгөрөөж байсан хүмүүс олон л байгаа биз дээ? Миний хувьд энэ бол ховор тохиолдлын нэгт тооцогдоно. Алс амьдардагийн бас нэгэн сул тал. 

Харин сүүлийн долоо хоногийг чухам миний амьдралын утга учир болсон хүмүүстэйгээ хамт зугаалан аялж өнгөрөөх боломж олдлоо. 

Энд олон хоногоор амарч, хүссэнээрээ зугаалах боломж тэр бүр олдоод байдаггүй ч зорилго тавин алжааж түр зуур ч гэсэн "амьдрах" -гүй бол яах ч билээ. 

Явсан орон, очсон хот, өнгөрөөсөн амралтуудаас өвөрмөц гойд дурсамж үлдээсэн өдрүүдээр сэтгэлээ зогоож, тэдэнтэйгээ эргээд учран золгох баярт мөчийг хүлээх үлдлээ. 

Ханьтайгаа, үртэйгээ, ээжтэйгээ, дүүтэйгээ алтан наран жаргахыг гүн хөх цэнхэр далайн эргээс харлаа. Нар дахин мандах нь сайхан...